Το μοναστήρι του Αλβαίου είναι ένα από εκείνα τα ακίνητα πετράδια που φωνάζουν για μια αξιοπρεπή επιβίωση, όχι απλώς ως ένα λαμπρό ερείπιο, αλλά ως ένα ζωντανό και χρήσιμο κτίριο, ενημερωμένο για την εποχή.
Η ύπαρξή του χρονολογείται από το 1071, όταν η βασίλισσα Urraca το παραχώρησε στον καθεδρικό ναό του Tuy, με δεδομένα να υποδηλώνουν ότι χρονολογείται από τα τέλη του 10ου αιώνα. Εμφανίζεται ξανά το 1199, στη διαθήκη του Urraca Fernandez, και το 1499, όταν η μοναστική ζωή στο Albeos σταμάτησε ως αποτέλεσμα της μεταρρύθμισης των μοναστηριών των Βενεδικτίνων. Στη συνέχεια συνέχισε την παρακμή του μέχρι την Απομυθοποίηση του 1835, οπότε και έπαψε να χρησιμοποιείται ως θρησκευτικό κτίριο.
Έτσι έφτασε στις μέρες μας, υπόκειται σε προοδευτική καταστροφή. Από το αρχικό κτίσμα σώζεται ένα ορθογώνιο κτίσμα, στο οποίο προσαρτώνται δύο απλά παρακείμενα δωμάτια σε μία από τις μεγαλύτερες πλευρές του. Το υπέρθυρο της πόρτας ενός από αυτά είναι μια επιτύμβια πλάκα με παράσταση γυναικείας μορφής, η κατάσταση της οποίας δεν μας επιτρέπει να διακρίνουμε σε ποιον θα μπορούσε να αντιστοιχεί, αλλά λόγω της αρχαιότητάς της θα μπορούσε να χρονολογείται στην εποχή του προαναφερθέντος Doña Velasquita.
Το άλλο έχει ένα ημικυκλικό τόξο που αποτελείται από προεξέχοντα και λεία βουσουάρ, στραμμένα απευθείας πάνω από τις τάπες, επίσης χωρίς κανένα είδος καλουπώματος. Το τύμπανο αυτής της καμάρας σχηματίζεται από ένα εντυπωσιακό μονολιθικό κομμάτι λαξευμένο και στις δύο πλευρές, η μία με ποδαρικό σταυρό πάνω από τον οποίο επάλληλα ένας κύκλος και ένας άλλος σταυρός που αποτελείται από συνδυασμούς ημικυκλίων, δηλαδή ένας λεγόμενος σταυρός με κόμπους.
Στο άλλο μέτωπο προεδρεύει ένας καθιστός και νηφάλιος Μαιέστας ή Παντοκράτορας, ο οποίος κρατά ένα βιβλίο στο αριστερό του χέρι και ευλογεί με το δεξί. Ένας άγγελος και ένα χερουβείμ, όρθιοι, ακουμπισμένοι στο υπέρθυρο και με τα φτερά τους υποδειγματικά προσαρμοσμένα στον χώρο στον οποίο έχουν μπει, κρατούν τη μαντόρλα στην οποία είναι πλαισιωμένα. Ως στήριγμα του τυμπάνου χρησιμεύουν δύο κορμούς που φέρουν κεφαλές κριαριού, τοποθετημένοι με τη σειρά τους σε δοκούς με άκρες που σχηματίζονται από κοίλο καλούπι και στολίζονται με κουμπιά. Αυτό το κομμάτι από μόνο του δικαιολογεί τη συμπερίληψη του Albeos μεταξύ των πιο αξιοσημείωτων υπολειμμάτων της ισπανικής ρωμανικής αρχιτεκτονικής.
Το μεγαλύτερο δωμάτιο, τώρα χωρίς στέγη, σχηματίζεται από χοντρούς γρανιτένιους τοίχους. Οι στάχτες, ως επί το πλείστον καλά τετραγωνισμένες και τέλεια στρωμένες, είναι διαφόρων μεγεθών. Ιδιαίτερα αξιοσημείωτα είναι εκείνα τα κομμάτια πολύ μεγαλύτερου μήκους από το πλάτος, σπάνια στη ρωμανική περίοδο και πριν από τον 12ο αιώνα. Αυτό το δωμάτιο διαθέτει επίσης ημικυκλικά τοξωτά βουσουάρ, με απλή διακόσμηση. Πολύ αξιοσημείωτα είναι τα σημάδια και τα διακοσμητικά μοτίβα του κτίστου σε ορισμένες στάχτες, καθώς και τα ίχνη που υπάρχουν στους τοίχους του που δείχνουν ότι ήταν διώροφο, άρα σύμφωνα με τους ειδικούς ήταν κάποια στιγμή κατοικία.
Μιλάμε για ένα εντελώς μοναδικό ακίνητο, με εξαιρετικές ιστορικές και καλλιτεχνικές αξίες.
Η πρόκληση, φυσικά, είναι να βρεθεί ένας πιθανός χρήσιμος προορισμός. Τα ίχνη προηγούμενων χρήσεων μας οδηγούν να σκεφτούμε μια πιθανή σωστά τεκμηριωμένη και αναστρέψιμη αποκατάσταση. Αν πάμε στο Google, μπορούμε να δούμε τη σημασία του Albeos σε μια οινοπαραγωγική περιοχή που αποκτά τεράστια σημασία και που αρχίζει να μας δίνει ενδείξεις για πιθανές χρήσεις. Η οινική περιοχή Condado έχει μια σημαντική έδρα οινοποιείου στο Crecente, μερικά από τα οποία χρησιμοποιούν το Albeos ως μέρος της επωνυμίας τους. Η Xunta de Galicia ενδιαφέρεται να αναπτύξει το τουριστικό ενδιαφέρον αυτής της περιοχής και πρέπει να δει με εύνοια την ανάδειξη ενός πολιτιστικού ορόσημου όπως αυτό, ειδικά εάν συνδυάζει την ελκυστικότητα και την προώθηση των τοπικών προϊόντων.
Επισκέψεις κατανεμημένες ανά χώρα προέλευσης
Αλλάξτε το εύρος των ημερομηνιών
Για καλύτερη χρήση της ιστοσελίδας Realigro, ορίστε τις προτιμήσεις σας για τη γλώσσα, το νόμισμα, τα τετραγωνικά μέτρα ή τα τετραγωνικά πόδια (ft.)
Ορίστε τώρα Να μην εμφανιστεί ξανά